Ζ΄λάπ' (το): | άγριο ζώο |
ζεύκ' (το): | καλοπέραση |
ζ’γός (ο): | ζυγός |
ζεύλα (η): | καμπύλο εξάρτημα του ζυγού που μπαίνει στο λαιμό του ζώου |
ζ’γώνου (ρ.): | πλησιάζω |
ζεύου (ρ.): | βρωμάω πολύ |
ζάβα (η): | πόρπη που κουμπώνουν τα ρούχα |
ζιαβζέκ’ (το): | ανάποδος, δύστροπος |
ζαβός (ο): | ανάποδος, άνθρωπος με κακά χούια |
ζικατάου (ρ.): | ενοχλώ |
ζαγάρ’ (το): | κυνεγητικό σκυλί, πονηρός άνθρωπος |
ζιμπερέκ' (το): | σύρτης πόρτας |
ζαγκανιέμαι (ρ.): | κουνιέμαι ασταμάτητα |
ζιουβγάρια (τα): | ζευγάρια |
ζαλ’κώνομαι (ρ.): | φορτώνομαι, δένω με τριχιά φορτίο στους ώμους μου |
ζ'μπάου (ρ.): | σπρώχνω, πιέζω |
ζαντζεύου (ρ.): | αγριεύω, αφηνιάζω |
ζούδ’ (το): | ζωύφιο |
ζάπ’ ή ζάφτ’ (άκλ.): | το να καταφέρεις κάτι |
ζούρα (η): | κατακάθι του λαδιού |
ζάρκος (ο): | γυμνός |
ζύ’ι (το): | βαρίδι της ζυγαριάς |
ζβαρνιέμαι (ρ.): | σέρνομαι |
ζωντανό (το): | ζώο, αγροίκος άνθρωπος |
ζερβά (επίρ.): | αριστερά |
ζώστρα (η): | λουρί που περνάει κάτω από την κοιλιά του ζώου και δένει το σαμάρι |