σάισμα (το):
|
κλινοσκέπασμα ή στρωσίδι φτιαγμένο από μαλλί τράγου
|
σαλαγάου (ρ.):
|
διώχνω με φωνές τα ζώα
|
σάματ' (επίρ.):
|
μήπως
|
σαούρα (η):
|
μεγάλη ησυχία
|
σαρμανίτσα (η):
|
κούνια μωρού
|
σγαρλάου (ρ.):
|
ανασκαλεύω
|
σιάδ' (το):
|
ίσιωμα
|
σιαμουρλός (ο):
|
παλαβός
|
σιγκούν’ (το):
|
μάλλινο υφαντό αμάνικο πανωφόρι, που φορούσαν οι γυναίκες όταν φορτώνονταν
|
σίδερο (το):
|
δόκανο
|
σιουράου (ρ.):
|
σφυρίζω
|
σιούτα (η):
|
κατσίκα χωρίς κέρατα
|
σκ’λί (το):
|
σκυλί
|
σκ’λίκ' (το):
|
σκουλίκι
|
σκαμνιά (η):
|
μουριά
|
σκαφίδα (η):
|
μεγάλη ξύλινη λεκάνη
|
σκέλ'σμα (το):
|
μάτιασμα
|
σκιόρεμα (το):
|
κακομούτσουνος άνθρωπος
|
σκόπ' (το):
|
ξύλο
|
σκούπρα (τα):
|
σκουπίδια
|
σ'μπάου (ρ.):
|
συνδαυλίζω τη φωτιά
|
σούμπρο (το):
|
το μέσα μέρος του καρυδιού που τρώγεται
|
σουργούν’ (το):
|
ρεζίλι
|
σπρούχν' (η):
|
καυτή στάχτη με κάρβουνα
|
σταφνίζομαι (ρ.):
|
στολίζομαι
|
στούκ’ (το):
|
χαρτοπαίγνιο
|
στουμπάου (ρ.):
|
χτυπάω με δάρτι, γουδοχέρι ή πέτρα
|
στραβοτσιάουλος (ο):
|
αυτός που έχει στραβό σαγόνι
|
στραγγ'λάου (ρ.):
|
στραμπουλάω
|
σφαϊό (το):
|
έντονος πόνος
|
σφάλαγκας (ο):
|
αράχνη
|
σφαλαγκωνιά (η):
|
ιστός αράχνης
|